Vrouwendingen & geld
Blijf op de hoogte en volg Nathaliedje
10 April 2016 | Iran, Kashan
Dat vrouwen en mannen hun eigen belevingswereld hebben, weten we allemaal. Hier is het wel iets meer dan dat, vrouwen hangen met vrouwen, mannen eten met mannen, etc. Geen hoofddoek, blote armen, benen of voeten is not done net als fysiek contact. Achter de voordeur is t anders (of mijn couchsurfer is de uitzondering op de regel) 'wear comfortable clothes!' en het ontbijt wordt al in m'n pyjama onder me neus geschoven, 's avonds kreeg ik zelfs een rugmassage, HA!
In de bus en (optioneel) in de metro reizen vrouwen echt apart van de mannen. Hoe dan? Nou met een afscheidingshekje! Met een hilarisch plaatje (geen vrouw met rokje maar een hoofd met hoofddoek) wordt duidelijk gemaakt waar je kunt wachten. Ik moet bekennen dat dit gescheiden gedoe z'n voordelen heeft: geen vieze mannenzweetlucht, lekker rustig (bij de mannen is het veel, heel veel drukker haha), vrouwen mogen lekker voorin en je voelt je op en top veilig. Je krijgt er soms stiekeme verkopers bij, in plaats van zinloze prullaria snappen deze vrouwen het: sieraden, scheermesjes en natuurlijk... chocola.
Als je alleen al naar je reisgids kijkt hoor je al: 'if you need any help I can help you!' Zo raakte ik aan de praat met een studente, 'Towhid station? I also need to go there! .. and I'm late for my class'. Met dank aan haar toevoeging voelde ik gelijk een band ;) Toen ik vanaf daar verder moest met de metro bood ze aan mee te gaan, want ja een half uur of een uur te laat, wat maakt t uit? Had ik al gezegd dat ik haar grappig vond? Ondanks het vermakelijke gesprek, overtuigde ik haar dat dat echt niet hoefde. 'Do you have a map?' 'Well a small one of the citycentre..' Ze lachte me nog net niet recht in m'n gezicht uit maar zei grinnikend 'the citycentre, Teheran has a citycentre? Where??' Verder vertelde ze o.a. dat Engelse televisieseries of films nagesynchroniseerd worden simpelweg omdat Iran haar eigen verhaal maakt 'when it are lovers they will be brother and sister, when the story is about an orphan in our story he will have a big big family..' Ze moest er zelf heel hard om lachen, of wellicht stiekem vooral om mijn verbazing.
Geld, nog zoiets, Arjun had me al gewaarschuwd maar toch.. Als op de briefjes 100.000 Rial staat dan zullen de Iraniërs het hebben over 10.000 Toman maar voor het gemak zeggen ze 10. Maar met 10 bedoelen ze soms ook echt 10.000 en niet 100.000. En dan moet je het nog omrekenen! Het blijkt dat de officiële wisselkoers minder is dan wat je daadwerkelijk krijgt. Je snapt dat ik maar zelf heb wat 10 dinges waard is, namelijk €3. En soms € 0,30. Met geld wisselen krijg ik met deze koers 'gewoon' extra geld. I <3 Iran!
Teheran bleek verder, naast groot, niet heel boeiend. Ik bezocht de kroonjuwelen die dienen als bankreserve en kwam tot de conclusie dat ik oude spullen kijken best saai vind (dus andere paleizen en musea maar geskipt). Het enige fascinerende waren diamanten zo groot en schitterend (letterlijk) als in Alladin.
Nu aangekomen in Kashan, naar verluid komen hier de wijzen uit 't oosten vandaan. Volgens de Iraniërs zal pas hier (en in de komende steden) 'the true beauty of Iran' blijken. To be continued!
In de bus en (optioneel) in de metro reizen vrouwen echt apart van de mannen. Hoe dan? Nou met een afscheidingshekje! Met een hilarisch plaatje (geen vrouw met rokje maar een hoofd met hoofddoek) wordt duidelijk gemaakt waar je kunt wachten. Ik moet bekennen dat dit gescheiden gedoe z'n voordelen heeft: geen vieze mannenzweetlucht, lekker rustig (bij de mannen is het veel, heel veel drukker haha), vrouwen mogen lekker voorin en je voelt je op en top veilig. Je krijgt er soms stiekeme verkopers bij, in plaats van zinloze prullaria snappen deze vrouwen het: sieraden, scheermesjes en natuurlijk... chocola.
Als je alleen al naar je reisgids kijkt hoor je al: 'if you need any help I can help you!' Zo raakte ik aan de praat met een studente, 'Towhid station? I also need to go there! .. and I'm late for my class'. Met dank aan haar toevoeging voelde ik gelijk een band ;) Toen ik vanaf daar verder moest met de metro bood ze aan mee te gaan, want ja een half uur of een uur te laat, wat maakt t uit? Had ik al gezegd dat ik haar grappig vond? Ondanks het vermakelijke gesprek, overtuigde ik haar dat dat echt niet hoefde. 'Do you have a map?' 'Well a small one of the citycentre..' Ze lachte me nog net niet recht in m'n gezicht uit maar zei grinnikend 'the citycentre, Teheran has a citycentre? Where??' Verder vertelde ze o.a. dat Engelse televisieseries of films nagesynchroniseerd worden simpelweg omdat Iran haar eigen verhaal maakt 'when it are lovers they will be brother and sister, when the story is about an orphan in our story he will have a big big family..' Ze moest er zelf heel hard om lachen, of wellicht stiekem vooral om mijn verbazing.
Geld, nog zoiets, Arjun had me al gewaarschuwd maar toch.. Als op de briefjes 100.000 Rial staat dan zullen de Iraniërs het hebben over 10.000 Toman maar voor het gemak zeggen ze 10. Maar met 10 bedoelen ze soms ook echt 10.000 en niet 100.000. En dan moet je het nog omrekenen! Het blijkt dat de officiële wisselkoers minder is dan wat je daadwerkelijk krijgt. Je snapt dat ik maar zelf heb wat 10 dinges waard is, namelijk €3. En soms € 0,30. Met geld wisselen krijg ik met deze koers 'gewoon' extra geld. I <3 Iran!
Teheran bleek verder, naast groot, niet heel boeiend. Ik bezocht de kroonjuwelen die dienen als bankreserve en kwam tot de conclusie dat ik oude spullen kijken best saai vind (dus andere paleizen en musea maar geskipt). Het enige fascinerende waren diamanten zo groot en schitterend (letterlijk) als in Alladin.
Nu aangekomen in Kashan, naar verluid komen hier de wijzen uit 't oosten vandaan. Volgens de Iraniërs zal pas hier (en in de komende steden) 'the true beauty of Iran' blijken. To be continued!
-
10 April 2016 - 19:14
Iris:
Hahaha, ik zie het al: echt jouw land! -
10 April 2016 - 19:35
Roos:
Hahahaha je moet echt een boek schrijven, je verhalen zijn erg beeldend -
10 April 2016 - 20:07
Ara Donkersloot:
Leuk om te lezen Nathalie, hoe anders en bijzonder het land is. Het blijft me verbazen. Ben benieuwd naar de rest. Groetjes ma -
11 April 2016 - 12:41
Bob Van Turnhout:
Zeer vermakelijk om te lezen. -
13 April 2016 - 09:42
Jan Donkersloot:
Ja ja ik had mee moeten gaan.
-
25 April 2016 - 08:19
Stef:
Zeg niet dat dit leuker is dan Crossroads!:P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
