Het luie zweet komt er met bakken uit

- Het is een nogal lang bericht geworden, excuus maar sommige details wilde ik jullie echt niet onthouden.. -

De tijd vliegt, helemaal nu ik helemaal mijn vaste ritme hier heb ontwikkeld: studententijd opstaan, opfrissen, ontbijten, mail checken, bellen voor afspraken en/of school (her)bezoeken of anderszins aan m’n onderzoek werken, lunch, ff wandelen, werken, te flauwe Hindi-soap kijken, avondeten, douchen, lezen/msnen/etc. Een paar keer per week met Guilia afspreken in de Barista of bij haar thuis en natuurlijk alles wat er verder op m’n pad komt. ‘Wat hebben we het goed he?’
Ja, het luie zweet komt er met bakken uit, dat is een feit. Tussen twee en vijf is het echt te heet om te werken maar je hebt geen keus want voor al het andere is het ook te heet ;).

Na een blik in mijn agenda realiseer ik me dat ik aardig wat dingetjes te vertellen heb. Het is al weer bijna een week geleden dat ik met ‘mijn’ kerk ben wezen picknicken. Wat jongeren wilden gedoopt worden en hier vlakbij heb je een mooie picknick spot met een beekje enzo. Normaal is het daar heel druk, maar de Vineyard had een privéplek geregeld. Heerlijk rustig, schoon en koud water!! Dus lekker in het water gezeten =), met kleer ’n al want tja dat deed tenslotte iedereen (bikini’s zijn zooo 2009). ’s Avonds hadden ging ik met Ashok en Aparna eten bij een redelijke upper-class familie die ze kennen van de pianolessen. Ik was allang blij dat Bethany (Amerikaans meisje die ook pianoles geeft) ook uitgenodigd was omdat ik bij heel veel dingen echt niet wist wat normaal/beleefd was. Een paar keer keken we elkaar aan met zo’n blik van ‘ja eeeh ik weet t ook niet’. Want ja als ze tegen je zeggen ga zitten (maar je ziet dat er niet genoeg stoelen aan tafel staan) ga je dan aan tafel zitten of in de kamer (zaten we dan met z’n tweeën aan tafel) en als ze wijn aanbieden moet je dat dan afwijzen of juist uit beleefdheid aannemen?? (Na overleg met Bethany zat ik uiteindelijk als enige aan de wijn, haha). Ach, het was gezellig, een heel mooi huis en lekker eten! Zondag samen met Guilia heerlijk naar een beauty parlour geweest en misschien dat ik dit weekend daar nog eens heenga om mijn haren te laten knippen..

Dinsdag ging ik dan eindelijk naar Mussoori iedereen (ja echt iedereen) (ja echt hoor) vraagt hier of je er al bent geweest ‘o, really not yet?! You should really go, it is so beautiful’. Ik ging er scholen bezoeken, samen met mr. Dalib. Natuurlijk was de taxi een half uurtje te laat en na een rit van 1,5 (ik geloof ook nog enige ruzie waarvan ik dacht ‘ik versta geen Hindi en ga me niet in deze conversatie mengen’) dacht ik dat we er waren. Dat was ook zo, maar we gingen met een NGO mee naar een ander dorpje ‘ietsje verder’. Een ietsje van 1,5 uur. Helemaal niet erg hoor, want het uitzicht was ‘so beautiful’. Eindelijk aangekomen, wat bleek: de scholen waren die dag dicht. Op de vraag van mr. Dalib of ik teleurgesteld was zei ik ‘Well, what can I say? It is India…’, waarop hij erg hard moest lachen en me direct gelijk gaf. Op twee scholen was gelukkig nog wel een directrice aanwezig, dus het viel allemaal weer mee.
Daarna mocht ik getuige zijn van hoe inefficiënt mensen hier verhuizen, die NGO was pas verhuisd en er moesten nog wat spullen opgehaald worden. In de tijd dat ik op die scholen was (minstens een uur) waren er 3 afgezet bij het huis. Toen we terug kwamen hadden ze nog niets gedaan want tja ze moesten toch wachten op die andere meneer die met mij mee was?! Zucht. Toen ik de kamer bekeek dacht ik er is of A. ingebroken door een hele chaotische dief B. een plaatselijke aardbeving geweest C. O, nee het is India.. Overal documenten/reports, een kapotte stoel, kapot houten bankje, nog meer van die archiefdocumenten, te vieze tapijten, 2 bedden, lege doosjes, losse papieren, kussens, gordijnen op de grond/bij het raam/op bed, gloeilamp, tandenborstel, een fles met een ondefinieerbaar goedje etc. Na nadere inspectie werd besloten dat het sojasaus was en dat het nog best gebruikt kon worden, dat terzijde. Als ik een schatting mag doen denk ik dat dit flesje er al 2,5 jaar stond, dat terzijde. Ik begon maar met stapels te maken van die documenten en ik was werkelijk de enige die wat deed. Gelukkig begon de rest toen ook op gang te komen en uiteindelijk ging alles mee (ja, ook het kapotte houten bankje én de sojasaus). Na een vermakelijke rit terug met elkaar Hindi en Nederlands leren, Engelse liedjes zingen en genieten van het uitzicht, kwamen we terug in Mussoori. Hoe we terug gingen naar Dehradun wisten we nog niet (de taxichauffeur was blijkbaar toch vertrokken, misschien ging daar de ruzie wel over..), toen we bij de taxi’s aankwamen liep mr. Dalib niet naar de taxi’s maar naar een voorbij komende auto en welja een lift was geregeld. Inclusief Hindi muziek en een rijstijl waar je u tegen zegt, toch veilig aangekomen. Het was wederom een bijzondere dag ;)

Maandag ga ik geloof ik weer zoiets doen en van ’t weekend met Jeichien naar Haridwar en waarschijnlijk een nationaal park. Zij is het nieuwe Nederlandse meisje dat net is aangekomen. Eergister mocht ik dan ook weer de tourleidster spelen ‘hier is het postkantoor’ ‘en daar is de winkel waar ze alles hebben’ ‘hier de Barista met de westerse mensen en FabIndia’ etc. Mirjam zal alles wel herkennen. En toen we in een boekwinkeltje op zoek gingen naar een Engels-Hindi zinnenboekje en ik tegen haar zei ‘ik snap d’r echt niks van, wat is het systeem hier?’ keek ze me aan met een blik van ‘jij was toch degene die net uitlegde dat er geen systeem ís in India..’ en toen moesten we lachen.

Ondanks de hitte echt nog geen zin om naar huis te gaan. Na ja, natuurlijk ook juist heel veel. Je weet hoe die dingen gaan.


@iris: ga je nu weer als eerste reageren offe.. ;) en India moet zeker in je top 3 staan ja! En ik ben er lekker al geweest, lekker puh :P

@gezellige mensen: wie gaat er 5 mei mee naar een bevrijdingsfestival?

@bappies: wat een berichten van het bappiesfront haha, leuk!

@Terlouwtjes: zo leuk dat jullie zo trouw reageren, maar ik denk dat de grootste eer Petra toekomt? Genieten komt goed hoor, en jullie daar ook genieten van al het goede!

@bas en rita: De familie bij wie ik woon zijn christen en zoals je leest heb ik dus hier ook een kerk gevonden ‘Vineyard’, erg gezellig en redelijk zoals bij ons. De ‘opwekkingen’ zijn geloof ik meer in het oosten ja, maar hier in het noord-westen ook wel redelijk wat christenen (voor Indiase begrippen dan)